حمله مأموران حکومت پهلوی به فیضیه

جعفر گلشن روغنی

02 فروردين 1397

در پی حمله مأموران حکومت پهلوی به مدرسه فیضیه قم و ضرب و شتم شدید روحانیون و حاضران، اعلامیه‌ای با امضای «طلاب حوزه علمیه قم» در سطح شهر منتشر گردید که چند و چون واقعه را بیان می‌کرد. در سرلوحه این اعلامیه نوشته «بخوانید و به دیگران بدهید» به چشم می‌خورد. سپس متن با این عنوان آغاز می‌گشت: «حکومت وحشت و ترور با روحانیت قم چه کرد؟» در پی آن این جملات آمده بود: «عصر روز دوم فروردین 42 بود که عده زیادی از افراد گارد جاوید شاه و مأمورین دولتی با لباس مبدل، با پشتیبانی اسلحه گرم، طبق نقشه‌ای که قبلاً ریخته بودند، به مدرسه فیضیه... ریختند، مجلس عزا را که به مناسبت وفات حضرت جعفربن‌صادق از طرف حضرت آیت‌الله‌ العظمی گلپایگانی در مدرسه فیضیه برگزار شده بود، با شعارهای مخالف بر هم زدند. آنگاه با چوب و چماق و چاقو و آجرپاره و وسایل دیگر، حتی با چوب‌هایی که از درخت‌های مدرسه فیضیه می‌شکستند، به جان طلاب و سایر مردم مسلمان که بیشترشان زوار بودند، افتاده، مردم را مضروب و پراکنده نموده و به طلاب علوم دینیه که فاقد هرگونه وسایل دفاعی بودند و پناهگاهی جز مدرسه نداشتند، حمله کرده و به باد کتک‌های بی‌رحمانه گرفتند. عده‌ای را نقش زمین ساختند و گروهی را از طبقه دوم ساختمان و پشت‌بام مدرسه به زیر افکنده و استخوان‌شان را در هم شکستند و آنچه می‌توانستند مصدوم و مجروح کردند. بعد از این جنایات به حجره‌ای که حضرت آیت‌الله ‌العظمی آقای گلپایگانی و واعظ شهیر جناب آقای [شیخ مرتضی] انصاری [قمی] بودند، ریخته محافظین آن حجره را خیلی زده... آنگاه به شکستن در و پنجره حجرات مدرسه و بر هم زدن و غارت کردن وسایل زندگی طلاب پرداخته و گستاخانه نسبت به علما و طلاب علوم دینیه و مردم مسلمان فحاشی نمودند. در این هنگام بود که صدای گلوله‌هایی فضای مدرسه و حرم مطهر را پر کرده بود، در نتیجه جمعی از طلاب آغشته به خون و لباس‌های جمعی را پاره پاره و آتش زدند و چنین نفر از طلاب را تا سر حد مرگ مضروب ساخته که پس از مدتی درگذشتند... این است گوشه‌ای از فجایعی که به دست دولت استعماری انجام گرفت... برادران ایرانی، بدانید جامعه روحانیت گناهی جز دفاع از حریم قرآن و ناموس و استقلال و دفاع از وضع نابسامان مسلمانان ندارد.»[1]

 
تعداد بازدید: 1586