16 مهر 1399
در تاریخ 16 مهر 1341 مطبوعات تصویب لایحه انجمنهای ایالتی و ولایتی جدید را توسط دولت اسدالله علم اعلام نموده و متن آن را منتشر کردند. در اصول 91 و 92 متمم قانون اساسی تشکیل انجمنهای ایالتی و ولایتی پیشبینی و شرایط انتخاب کنندگان و انتخاب شوندگان مصوب دوره اول مجلس به قرار زیر معین شده بود:
«- باید متدین به دین حنیف اسلام باشند و فساد عقیده نداشته باشند.
2- هنگام سوگند باید به قرآن مجید سوگند یاد نمایند.
3- طایفه نسوان از انتخاب کردن و انتخاب شدن محرومند.»
در متن جدید مصوب، قید اسلام از شرایط انتخاب کنندگان و انتخاب شوندگان حذف، سوگند به «کتاب آسمانی» به جای سوگند به قرآن قید شده و به زنان حق رأی داده بودند. دلایل حکومت برای این تغییر و تبدیل در قانون عبارت بودند از:
اول، زورآزمایی با روحانیت و هواخواهان مذهب و کنار گذاشتن آنها از صحنه سیاست
دوم، فرصت دادن به گروههای صاحب نفوذ غیر معتقد به قرآن و اسلام (عموماً بهائیان) - که عملاً سیاست کشور را در اختیار داشتند - برای اعلام موجودیت
سوم، معرفی اسلام و قانون اساسی به عنوان دلیل عقب ماندن و محرومیت گذشته زنان
و چهارم، از میان برداشتن آخرین مانع در راه پیوستگی کامل به غرب.[1]
[1]. مدنی، سیدجلالالدین، تاریخ سیاسی معاصر ایران، ج 1، دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، 1361، ص 375 و 376.
تعداد بازدید: 1111