زهرا رنجبر کرمانی
30 مهر 1399
در سالهای اول دهه 40ش. حکومت پهلوی برای خاموش کردن صدای مخالفان، بهبود وجهه رهبرانش و ارائه چهرهای اصلاحطلب و ترقیخواه از شاه، با ادعای تبدیل ایران به یک کشور پیشرفته صنعتی مبتنی بر نظام سرمایهداری، تصمیم به اعمال اصلاحاتی در حوزههای اقتصادی - اجتماعی و نظامی گرفت و برای این منظور از هدایت و راهنمایی آمریکا که هدفی جز حفظ نظامهای سیاسی موجود در منطقه نداشت بهره برد.[1] این امر سبب ورود تعداد زیادی مستشار آمریکایی به ایران شد. این مستشاران اما همه جا با استقبال ایرانیان مواجه نشدند. گزارشی که در تاریخ 30 /7 /1342 در ساواک تهیه شده شاهدی بر این مدعاست:
«مارتین یکی از اعضای هیئت مستشاری آمریکایی اظهار داشته اخیراً بنابر آنچه که استنباط میشود برخی از ارتشیها نسبت به هیئت مستشاری آمریکایی در ارتش احساسات بدبینانهای پیدا کردهاند و به افراد این هیئت به چشم میهمانان ناخوانده و مزاحمی نگاه میکنند.»[2]
پینوشتها:
[1]. بداقی، حمیدرضا، بررسی روابط سیاسی ایران و ایالات متحده آمریکا، تهران، مرکز چاپ و انتشارات وزارت امور خارجه، 1387، ص 168 و 169.
[2]. قیام 15 خرداد به روایت اسناد ساواک، ج 4، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات، 1380، ص 177.
تعداد بازدید: 852