زهرا رنجبر کرمانی
15 اسفند 1399
روزنامه اطلاعات در سرمقاله شماره روز پانزدهم اسفند 1341 در مقالهای با عنوان «مذهب و مسائل روز» ضمن حمله به علما و روحانیون مخالف اصلاحات مد نظر شاه نوشت:
«روحانیت نماینده شرع است و در ایران عملی که خلاف شرع مقدس اسلام باشد نشده است[!] روی هر کدام از مواد برنامه اصلاحی کنونی ایران را که اصطلاحاً به «انقلاب سفید» معروف شده انگشت بگذارید، میبینید پیش از ما سایر ممالک اسلامی کردهاند و ما مبتکر آن نبودهایم. باقی میماند بعضی روحانیون که ممکن است با چنین برنامههایی مخالف باشند. همین روحانیون با رادیو، سینما و تلویزیون هم مخالفند و البته عقیده آزاد است، کسی نمیگوید چون آنها با رادیو مخالفند باید دارشان زد، ولی قاطی کردن شرع با این عقاید خصوصی خطر بزرگی دارد و آن خطر این است که نسل جدید تصور میکند اسلام عبارت است از یک مشت مقررات دمده و قدیمی و منافی با تجدد و تمدن و بنابراین اسلام برای عهد شاه شهید مناسب بوده و مناسب عصر حاضر نیست. مذهب امری است جدا از سیاست. سیاست سخن روز است و مذهب سخن ازلی و ابدی. سیاست امروز یک چیز میگوید فردا چیز دیگر، مذهب فردا و امروز و دیروز و همیشه یک چیز میگوید و سیاست مآثر و مظاهری دارد که با تغییر زمان تغییر میکند، ولی مآثر و مظاهر مذهب لایتغیر است. برای این که مذهب محیط است بر زمان و سیاست محاط است در زمان».[1]
گفتنی است امام خمینی درسخنرانی 21 فروردین 1343 ـ بعد از آزادی از حصر ـ به شبهه جدایی دین از سیاست چنین پاسخ داد:
«اسلام این نیست. والله اسلام تمامش سیاست است. اسلام را بد معرفی کردهاند. سیاست مُدُن از اسلام سرچشمه می گیرد. من از آن آخوندها نیستم که در اینجا بنشینم و تسبیح دست بگیرم؛ من پاپ نیستم که فقط روزهای یکشنبه مراسمی انجام دهم و بقیه اوقات برای خودم سلطانی باشم و به امور دیگر کاری نداشته باشم. پایگاه استقلال اسلامی اینجاست. باید این مملکت را از این گرفتاری ها نجات داد. نمیخواهند این مملکت اصلاح بشود؛ اجانب نمیخواهند مملکت آباد شو.».[2]
پینوشتها:
[1]. روزنامه اطلاعات، س 37، چهارشنبه 15 اسفند 1341، ش 11039.
[2]. خمینی، روحالله، صحیفه امام، ج 1، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، 1389، ص 270.
تعداد بازدید: 1168