پیشنهاد شروع برنامه رادیویی در عراق

29 فروردين 1401

یک روز حاج آقا مصطفی به من گفت عراقی‌ها پیشنهاد داده‌اند که ما هم از امکانات رادیویی آنها بهره‌برداری کنیم، آیا شما آمادگی دارید که این کار را بکنید و اصلاً مصلحت می‌دانید؟

گفتم: امکان فوق‌العاده‌ای است که آدم بتواند هر روز 15 تا 20 دقیقه با مردم وطنش در تماس باشد و حرف بزند. اما ریسک است و سخن از رادیوی بغداد و رژیم بعث عراق در میان است. ما باید با خود آقا مشورت کنیم و با اجازه ایشان کار کنیم. چون ممکن است تبعات کار متوجه ایشان هم بشود.

حاج آقا مصطفی گفت: استدلال خوبی است اما به هر حال این کار یک حرکت ریسک‌گونه است، یعنی نمی‌دانیم که سرانجامش چه خواهد شد، ممکن است تبعات منفی داشته باشد. اگر ما بخواهیم از امام بپرسیم، وقتی ایشان را در جریان گذاشته باشیم، در صورت موافقت امام آنچه که پیش بیاید دامن ایشان را خواهد گرفت. اما اگر ایشان در حقیقت هیچ اطلاعی نداشته باشند و ما از پیش خودمان این کار را کرده باشیم، چنانچه موفق بود ایشان در آینده آن را تأیید خواهند کرد و در مسیر اهداف ایشان خواهد بود. اگر هم موفق نبود ایشان بینه و بین‌الله حجت دارند که اصلاً روحشان خبر ندارد و از تبعات این جریان مصون می‌مانند.

بنابراین ما کار را شروع می‌کنیم و ثمرات آن را یکی ـ دو ماهه می‌سنجیم، اگر انتخاب پسندیده‌ای بود و استقبال شد امام تأیید خواهد کرد، اگر نه متوقف می‌کنیم و تبعات آن دامن خود ما را خواهد گرفت.

من استدلال حاج آقا مصطفی را پذیرفتم و به بغداد رفتم. در بخش رادیوی خارجی بغداد، هر روز به مدت 20 دقیقه و گاهی حتی نیم ساعت برنامه اجرا می‌کردیم. از این برنامه فقط من و حاج آقا مصطفی خبر داشتیم و هیچ‌کس دیگر خبر نداشت.

بالاخره برنامه‌ها را شروع کردیم. هر روز برنامه روز بعد را آماده می‌کردم و یک‌سری اخبار خوب و دست اول را در آن می‌گنجاندم. این برنامه تحت عنوان نهضت روحانیت در ایران پخش می‌شد و ظرف مدت کوتاهی از طرفداران بسیاری برخوردار شد. انعکاس آن در ایران هم بسیار خوب بود و موج وسیعی ایجاد کرد. به طوری که اکثریت آزادیخواهان خوشحال شدند و برنامه‌‌های آن را دنبال کردند. در برنامه‌های این رادیو بیانیه‌ها و اعلامیه‌های امام خوانده می‌شد. نوارهای سخنرانی امام پخش می‌شد. از مبارزین گمنام که در زندان‌ها بودند و از شهدا یاد می‌شد. به هر حال حرکتی علیه رژیم ایجاد می‌کرد و شور و شوق مبارزین را افزایش می‌داد.

منبع: گوشه‌ای از خاطرات حجت‌الاسلام والمسلمین سیدمحمود دعایی، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی^(س)، عروج، 1387، ص 83 - 84.

 
تعداد بازدید: 909