نهضت امام خمینی
«اثر ورود آیت‌الله خمینی به قم نسبت به علما و وعاظِ» گیلان
21 فروردين 1403
ساواک گیلان در گزارشی مورخ 21 فروردین 1343 با موضوع «اثر ورود آیت‌الله خمینی به قم نسبت به علما و وعاظ این استان و بالعکس» می‌نویسد:
«بعد از ورود نامبرده بالا به قم و اعلام موضوع در روزنامه کیهان مورخه 16/1/43 شماره 6205، از تاریخ 17 /1 /43 الی اکنون عده‌ای از وابستگان وی در قم مراتب را تلگرافی به بعضی از روحانیون و وعاظ این منطقه اطلاع داده و متقابلاً نیز از طرف علما و وعاظ این استان بخصوص رشت تلگرافات تبریک به عنوان آیت‌الله خمینی به قم مخابره گردید[1] و علاوه بر آن تلگرافی از طرف سیدحسن بحرالعلوم[2] و سیدمحمود ضیابری[3] به عنوان جناب آقای نخست‌وزیر جهت مخابره به تلگرافخانه رشت رسیده بود که رونوشت کلیه تلگرافات وصولی و ارسالی جهت استحضار به پیوست تقدیم می‌گردد[4] ... متن به‌طور ساده به مرکز مخابره شده است و در حال حاضر نیز علما و وعاظ رشت مشغول تهیه نامه و جمع آوری امضا از بازاریان رشت به عنوان تشکر از آزادی آیت‌الله خمینی به دولت و سایر مقامات هستند که موضوع و چگونگی متن آن مورد تحقیق بوده، نتیجه متعاقباً به عرض خواهد رسید. به‌طور کلی ورود آیت‌الله خمینی به قم باعث خوشحالی و امیدواری طبقه علما و وعاظ طرفدار وی گردیده، در برخوردها و مصاحبت در بازار مردم از این موفقیت به همدیگر تبریک گفته و بعضاً شیرینی به دیگران تعارف می‌نمایند.»[5]
گفتنی است امام خمینی نیز به تلگراف تبریک طلاب رشت چنین پاسخ گفت:
«بسمه تعالی
به عرض می‌رساند تلگراف تبریک حضرات آقایان محترم در موضوع تشرف اینجانب به اعتاب مقدسه واصل و موجب تشکر گردید و چون اطلاع حاصل شد که تلگرافات حقیر را نمی‌رسانند چنانچه [ناخوانا] به اینجانب رسانده‌اند، لذا از جواب تلگرافی خودداری شد. از خدای متعال ادامه توفیقات آقایان محترم را در تحصیل علوم دینیه و تبلیغ احکام الهیه مسئلت و ملتمس دعا هستم. والسلام علیکم و رحمت‌الله و برکاته. در نتیجه لازم است تذکر دهم آن است که آقایان افاضل و محصلین حوزه مقدسه قم کمافی‌السابق در همان حوزه مقدسه اقامت نمایند و مشغول تحصیل و تبلیغ باشند. غیبت این جانب موجب سردی و سستی آقایان نشود و خداوند هر طور مقرر فرموده صلاح است و اینجانب ان‌شاء‌الله در اول [ناخوانا] رفع منع در بین آقایان طلاب قم است...»[6]
پی‌نوشت‌ها:
[1]. «متن تلگراف فضلا و محصلین رشت مقیم قم
بسمه تعالی
محضر مقدس حضرت آیت‌اللّه العظمی آقای خمینی دام ظله العالی
عزت و موفقیت آن حضرت آرزوی عموم مسلمانان است. روحانیون ایران بالاخص فضلاء و طلاب رشت بازگشت آن مرجع عالیقدر را از ایزد متعادل مسئلت دارند.» (انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استان گیلان، ج 1، 1390، ص 40).
[2]. آیت‌الله سیدحسن بحرالعلوم در سال 1314ق. در رشت متولد شد. پس از تحصیلات مقدماتی به نجف اشرف رفت و اواخر سال 1341 ق. بازگشت. وی سال‌ها در مسجد گلشن واقع در بازار رشت به اقامه نماز جماعت و خدمات دینی اشتغال داشت و در سال 1397ق درگذشت. (قیام پانزده خرداد به روایت اسناد ساواک، ج 5، 1382، ص 124).
[3]. آیت‌الله حاج سیدمحمود ضیابری در سال 1307 ق در روستای ضیابر از توابع رشت متولد شد. پس فراگیری قرآن و مقداری صرف و نحو، برای ادامه تحصیل به رشت و در سال 1338 ق به نجف اشرف رفت. ضیابری در سال 1320 به ایران بازگشته، راهی همدان شد و چون مقارن جنگ جهانی دوم بود، ناگزیر در رشت ماند و در مساجد آن دیار به اقامه جماعت و تبلیغ مشغول شد. وی با فوت آیت‌الله حاج سیدمهدی رودباری برای اداره حوزه علمیه رشت به مسجد جامع کاسه‌فروشان و مدرسه مهدویه منتقل و به اقامه جماعت و تدریس مشغول شد. ضیابری همچنین به تأسیس مساجد، تعمیر مدارس و ایجاد کتابخانه و ابنیه خیریه همت گماشت. وی در سال 1402ق دار فانی را وداع گفت. (همان، ص 124 - 125).
[4]. متن تلگراف آیات بحرالعلوم و ضیابری به نخست‌وزیر وقت - حسنعلی منصور.
«حضور محترم جناب اشرف آقای نخست‌وزیر
آزادی حضرت آیت‌الله آقای خمینی... موجب عرض تشکر. امیدست در تطبیق مصالح عمومی با قوانین شرع مطهر که اساس مشروطیت است همیشه جنابعالی منصور و عموم مسلمین مسرور باشند...» (گیلان، همان، ص 42).
[5]. استان گیلان، همان، ص 39.
[6] همان؛ ص 41.
تعداد بازدید: 273
آرشیو نهضت امام خمینی
جدیدترین مطالب
پربازدیدها
