ترجمه مقاله ای از نشریه هفتگی "عصر جدید" در مورد وقایع اخیر ایران با عنوان "توطئه مرتجعین ایران" 8/4/1342
شماره : 791 تاريخ : 8 /4 /42
وزارت امور خارجه
ترجمه مقاله مجله هفتگى عصر جديد را تحت عنوان «توطئه مرتجعين ايران» كه درباره جريانات اخير ايران ميباشد تلوا ايفاد ميدارد.
سفيركبير ـ آدميت
ترجمه از مجله هفتگى عصر جديد شماره 24 مورخ نوزدهم ژوئن 1963
توطئه مرتجعين در ايران
هر سال در ماه مقدس محرم يك فستيوال مذهبى بهمان اسم بياد بود شهادت امام حسين در ايران اجرا ميگردد. مؤمنين در حاليكه لباس عزا بتن داشتند در مساجد تجمع كرده و دسته جمعى حركت مينمايند. اين مراسم امسال نيز بهمان وضع هميشگى انجام ميگرفت در پنجم ژوئن كه تاريخ رسمى خاتمه اين مراسم بود جمعيت عظيمى، در ميدان نزديك بازار تجمع كرده و در حاليكه چاقو و چوب بدست گرفته بودند و شعارهاى ضد دولتى ميدادند بطرف وزارت كشور بحركت در آمدند وقتيكه جمعيت نزديك وزارت كشور رسيد پليس چندين تير اخطار بسوى هوا شليك نمود ولى جمعيت متفرق نگرديد و شروع بخراب كردن ساختمان و شكستن درها و پنجرههاى آن نمودند لذا پليس شروع به تير اندازى كرد و جمعيت در حاليكه كشتهها و زخمىها را بجا گذاشته بودند متفرق گرديدند.
اغتشاشاتى در محلات ديگر پايتخت نيز بوقوع پيوست سينماها و كتابخانهها و مغازهها مورد هجوم قرار گرفته و خسارت ديدند جمعيت به پليس حمله نموده و ماشينهاى پليس را واژگون و آتش زدند. در چند ناحيه شهر آتش سوزى رخ داد. دولت از ارتش مدد خواست و حكومت نظامى اعلام گرديد و زره پوشها براى محافظت مراكز عمده شهر در مقر شاه و نخست وزيرى مستقر گشتند. روز بعد اغتشاش ادامه يافت ولى تا غروب آنروز نظم بر قرار گرديد. بقرار ارقام رسمى بيش از 200 نفر در اين حوادث پايتخت كشته و زخمى گرديدند. (خبرنگاران خارجى رقم بيشترى دادهاند) خبرنگار خبرگزارى آسوشيتدپرس وضع تهران را در ششم ژانويه چنين تعريف نمود : غير از بازار بسته تهران كه در آنجا اغتشاشات جديدى رخ داد پليس و ارتش به محافظت وزاتخانههاى بهدارى ـ كشور و ايستگاه راديو ادامه داد. تمام پنجرههاى اين وزارت خانهها شكسته شده و علائم تيراندازى در آنها ديده ميشود بازار بكلى بسته شده و تعدادى از مغازههاى آن از بين رفته است بيشتر خيابانها تميز شده ولى چراغهاى شكسته راهنمائى و جايگاههاى واژگون شده پليس و شيشههاى شكسته شواهدى بود از اين بلوا.
تظاهرات ضد حكومتى همچنان در شهرهاى مشهد ـ تبريز ـ شيراز ـ قم و رى بوقوع پيوست در اين شهرها نيز نظم بوسيله ارتش برقرار گرديد. سخنگويان رسمى ميگويند كه تمام اين اغتشاشات خود بخود بوجود نيامده بلكه نتيجه توطئه رهبران مرتجع آخوندهاى مسلمان بوده است. سى تن از ملاهاى طراز اول دستگير شده و در بين آنها اسم آيتاله خمينى رئيس آينده فرقه شيعه مهمترين فرقه مذهبى در ايران ديده ميشود. اين عده متهم به توطئه عليه دولت گشته و بزودى در يك دادگاه نظامى محاكمه خواهند شد. آخوندها قدرت فراوانى در بين طرفداران فرقه شيعه داشته به جهات دلائل تاريخى تعصب مذهبى در بين شيعيان هنوز خيلى قوى بوده و در ماه محرم اين تعصب به حداكثر شدت خود ميرسد.
خمينى و طرفدارانش از اين موضوع بهره بردارى نمودند آنها علنا عليه دولت دسيسه نموده و ادعا مينمودند كه دولت قصد برانداختن قوانين اساسى اسلام را دارد. منظور آنها اقدامات اخير دولت در زمينه اصلاحات اجتماعى كه منجمله دادن حقوق مشترك به بانوان است ميباشد. آنها از تعصب مذهبى مردم سوء استفاده نموده و آنها را اغفال نمودند. متعصبين به زنهائى كه چادر بسر نداشتند حمله نموده و شعار ميدادند (مرده باد حكومت خدانشناس ما براى اسلام مبارزه مينمائيم) نشانهاى از سوء استفاده كثيف از تعصب مذهبى مردم از اين اعلاميه كه در شهر قم پخش گرديده ميتوان درك نمود در اين اعلاميه گفته شده (هر خدا پرست حقيقى كه سر و گوش سرباز يا پليس را ببرد به بهشت خواهد رفت) و همچنين (اگر مردى افسرى را بكشد نه تنها خود به بهشت خواهد رفت بلكه خداوند گناهان اجدادش را نيز خواهد بخشيد).
سطحا تظاهرات ضد دولتى صورت مذهبى بخود گرفته بود ولى موجبات ديگرى نيز وجود داشت.
بطور يقين آخوندها به آزادى زنان معترضند ولى چيزيكه بيشتر ناراحتى آنها شده اصلاحات ارضى است. ملاهاى مسلمان ايران صاحب اراضى فراوان بوده و ترس از دست دادن اين اراضى باعث مخالفت آنهاست دولت كه برنامه اصلاحات ارضى را شروع نموده و تصميم گرفته است كه زمينهاى اضافى را بين دهاقين تقسيم نمايد گرديده است. مقامات ايرانى شايد در قبول اين مطلب از حقيقت دور نباشند كه تظاهرات ضد حكومتى نتيجه توطئه آخوندهاى مرتجع بوده است ولى ملاها تنها كسانى نيستند كه در اين جريانات مداخله داشتهاند با دلائل كافى ميتوان تصور نمود كه آنها باتمام عناصر ارتجاعى مخصوصا فئودالها در جريانات اخير همكارى داشتهاند. بر حسب تصادف نبود كه مقارن اغتشاشات تهران نيروهاى دولتى براى سركوبى ايلات كه رهبران آنها نيز مخالف اصلاحات ارضى و معترض به تصميم دولت در خلع سلاح نمودن عشاير ميباشند بكار برده شدند.
توطئه گران بخوبى درك نمودند كه در مبارزهاشان عليه حكومت كه ارتش و پليس از آن حمايت مينمود نيروهايشان يكسان نميباشد و بهمين جهت آنها كوشش نمودند بعضى از دستجات ناراضى را بطرف خويش گردانيد و از اغتشاشات مذهبى جهت از بين بردن مقاصد خود استفاده نمايند.
روزنامه لوموند بحران اوضاع داخلى ايران را مورد بحث قرار داده و چنين مينگارد «اوضاع ايران را ميتوان اينگونه توجيه نمود اختلافات سياسى ـ فقر كه شايد از بين بردن آن بسيار مشكل بوده است سياست جهل كه بوسيله طرفداران تثبيت وضع فعلى پشتيبانى ميگردد.»
اگر چه نظم در تهران و ساير شهرها بر قرار شده ولى وضع هنوز بحرانى ميباشد. ملاهاى مرتجع هنوز تسليم نگشتهاند و به دسائس ضد حكومتى خود و پخش اعلاميه ادامه ميدهند. ظاهرا مرتجعين تصور ميكنند كه هنوز ميتوانند به هدفشان برسند