زهرا رنجبر کرمانی
07 مهر 1402
ساواک مشهد در گزارشی به تاریخ 7 مهر 1342 به ساواک تهران مینویسد:
«اگر مقدور باشد که آیتالله میلانی و قمی در تهران یا نقطه دیگری برای مدتی بمانند[1] و به مشهد مراجعت ننمایند، همانطور که ارتش نظرداده به صلاح است. برابر اطلاع واصله میلانی روز دوشنبه فردا، با هواپیما به مشهد مراجعت خواهد نمود، عده زیادی از اهالی، خود را برای استقبال نامبرده آماده نمودهاند. با اقداماتی که به عمل آمده تا حدی از تعداد استقبالکنندگان کاسته خواهد شد.[!] تیمسار سپهبد عزیزی[2] فعلاً در تهران هستند و بنا بود که پس از چهار روز معاودت نمایند و روز دوشنبه مدت 4 روز ایشان منقضی میگردد. پیشنهاد این ساواک این است:
1- از مراجعت میلانی فعلاً جلوگیری شود؛
2- چنانچه بند یک مقدور نباشد، اقدامی به عمل آید که تیمسار سپهبد عزیزی نیز با همان هواپیما روز دوشنبه حرکت نماید که استقبال مزبور به حساب تیمسار گذارده شود؛[!]
3- برای لجنمال نمودن نامبرده[!][3]، [به]وسیله مأمورین ساواک و [به]وسیله ماشینهای ارتش تظاهر به استقبال نامبرده شده و مراجعت او را به صورت فرمایشی که عامل آن ساواک بوده است، وانمود نمایند؛
4-از ورود مستقبلین [به]وسیله قوای انتظامی به فرودگاه جلوگیری شود؛
5- وضع عادی تلقی و هیچگونه تظاهر علنی [به]وسیله مأمورین انتظامی صورت نگیرد، ولی در خفا کوشش شود که استقبال گرمی به عمل نیاید و به انتظار فعالیتهای آتی وی باشیم؛»[4]
پینوشتها:
[1]. آیات میلانی و قمی از علمای بنام مشهد بوده رهبری مردم خراسان در نهضت امام خمینی را بر عهده داشتند. به این سبب ساواک دور بودن ایشان از موطن خود را به صلاح میدانست.
[2]. استاندار وقت خراسان.
[3]. پوزش از خوانندگان.
تعداد بازدید: 731