خاطرات
زندگینامه و یادداشتهای زندان، حجتالاسلام شیخ عباسعلی اسلامی
فرزند حسین در سال 1275 ش در شهرستان سبزوار دیده به جهان گشود. پس از تحصیل دروس مقدماتی، برای تکمیل مراتب علمی، رهسپار مشهد گشت مدتی نیز در حوزه نجف به تحصیل پرداخت. پس از شهریور 20 تلاش فرهنگی گستردهای را آغاز کرد. نخست خانه کوچک خود را در جنوب شهر تهران مدرس کرد و کلاسهایی به راه انداخت. همین هسته شالوده «جامعه تعلیمات اسلامی» شد. «جامعه تعلیمات اسلامی» در مدت نزدیک به 40 سال بیش از صد مدرسه اعم از دبیرستان و دبستان و کودکستان در سرتاسر کشور احداث کرد. وی در طی دوران مبارزه چندینبار دستگیر و زندانی شد. حجتالاسلام در بیست فروردین 1364 از دنیا رفت و در ضلع شرقی صحن حضرت معصومه (س) به خاک سپرده شد.
بسمالله الرحمن الرحیم
در تحت الطاف پروردگار و مراحم ولیعصر امام زمان (عج) به معیت جمعی از وعاظ و علماء به جرم ترویج دین و حفظ قوانین در زندان موقت شهربانی توقیف و روز شب با انس دوستان خوشحال و مأنوس بودیم. از آن جمله جناب مستطاب واعظ شهیر مجاهد آقای آشیخ محمود وحدت که اصالت و نجابت و رزانت و متانت از وجنات و رفتارش هویدا بود و بنده به ملاقات ایشان و رفقای عزیز آذربایجانی واعظ نیرومند آقای بکائی و آقای اهری بسیار خشنود و فرحناک بودیم ون مقام فکری و عملی این بزرگواران فوقالعاده سزاوار است که در مقام تعلیم و توسعه تبلیغ برآمده و درصدد تأسیس مدارس جامعه تعلیمات اسلامی برآمده که ابناء وطن خود را برای آینده اسلام تربیت بنمایند. والسلام علیکم و رحمهالله.
به تاریخ 11 صفر 1383
الاحقر عباسعلی اسلامی
بسمالله الرحمن الرحیم
من اصبح و لم یهتم بامورالمسلمین فلیس منهم.[1]
پیشآمدهای روزگار ما را به زندان موقت شهربانی کشاند. در عین سختی و نگرانی همنشینی عدهای از علما و وعاظ و طلاب علوم دینیه ما را خوشوقت و فرحناک نمود. از جمله آن بزرگواران و آقازادگان که ما را به یاد نابغه دوران محدث خبیر حجهالاسلام مرحوم حاج شیخ عباس قمی انداخت فرزند دلبند ایشان فاضل دانشمند آقای حاج شیخ محسن محدثزاده بود. و از من ناچیز تمنای نصیحت فرمد. آنچه من در دوران زندگی و مسافرتهای گوناگون در اطراف جهان به دست آورده مضمون حدیث فوق ـ و حدیث دیگر ـ خیرالناس من انفع الناس.[2] بهترین راه کمک به جامعه و مردم تعلیم و تربیت اطفال و جوانان است پس بکوشید که نسل جوان از علم و عمل شما بهرهمند گردند در خاتمه سلامتی و موفقیت شما و برادر عزیزتان را از خداوند متعال خواستارم.
به تاریخ 13 صفر 1383 الاحقر عباسعلی اسلامی
بسمالله الرحمن الرحیم
الحمد لله الذی هدانا و ما کنّا لنهتدی لولا ان هداناالله[3]
خدا منت گذاشت بر ما که برای ترویج دین و طرفداری علماء در زندان موقت شهربانی با تقریباً 50 نفر از علماء و وعاظ که جناب واعظ شهیر آقای عیسی اهری از آن جمله است که چون لیاقت فوقالعاده در ایشان دیده میشود. امیدوارم در آینده اقدام به تعلیم و تربیت جوانان از راه تأسیس مدارس جامعه تعلیمات اسلامی در تبریز و سایر شهرستانهای آذربایجان بفرمایید.
به تاریخ 11 /4 /42 الاحقر
عباسعلی اسلامی
بسمالله الرحمن الرحیم
و سارعوا الی مغفره من ربکم و جنه عرضها السموات و الارض اعدت للمتقین[4]
به واسطه مسابقه در عمل و مسارعه در تبلیغ و ترویج دین مبین و مبارزه با مخالفین جمعی از روحانیین به حسب در زندان موقت شهربانی گرفتار که یکی از آن رادمردان مجاهد حضرت مستطاب عمدهالواعظین و قدوهالمتکلمین آقای حاج سیدجواد الیاسی دام عزه میباشد. ایشان با تبلیغات دامنهدارش اقدام به تأسیس مدرسه در خرمشهر فرمودهاند امیدوارم خداوند به ایشان توفیق عنایت فرماید که در کلیه خیرات پیشی گیرند مخصوصاً تأسیس مدارس جامعه تعلیمات اسلامی که کارهای برجسته ایشان کامل گردد و ما هم در خدمتگذاری ایشان و کمک به مدارس با کمال امتنان حاضریم. امیدوارم که خداوند به ما و ایشان توفیق کامل در سبقت و مسارعت در کلیه جوانب مرحمت فرماید.
الاحقر عباسعلی اسلامی
به تاریخ 15 صفر 1383
بسمالله الرحمن الرحیم
یرفعالله الذین آمنوا والذین اوتوالعلم درجات[5]
بلندترین مقام مقام ایمان است که با معارف و علوم الهی توأم باشد و هر یک جداگانه ارزشی ندارد مخصوصاً اگر با نسب صحیح و بزرگ بالاخص نسبت پیغمبر اکرم (ص) باشد. الحمدلله خداوند توفیق این سه درجه بزرگ یعنی ایمان و علم و سیادت را به نور چشم عزیز آقای آسید ابوالحسن طباطبایی مرحمت فرموده پس باید حد نهائی سعی و کوشش را در راه تحصیل علم و عمل به احکام الهی بنماید و آنی عمر عزیز خود را به بطالت نگذراند و تصمیم برای حفظ سه کتاب بگیرد. قرآن، نهجالبلاغه و صحیفه سجادیه که یکی از وصایای آیتالله شیرازی به فرزندش میباشد. این چند کلمه به عنوان یادگار در زندان موقت شهربانی نگاشته شد.
بتاریخ 23 صفر 1383
الاحقر عباسعلی اسلامی
بسمالله الرحمن الرحیم
کن ابن من شئت فاکتسب ادبا[6]
گرد نان پدر چه میگردی پدر خویش باش اگر مردی
بزرگترین نعمت و مهمترین ودیعت و عزیزترین امانت ـ علم و ادب است ـ قدر و قیمت انسان به قدر علم و تقوا و ادب اوست. درجات عالیه انسان در دنیا و آخرت بستهب ه مقدار دانش و اخلاق اوست پس کسی که طالب بزرگی دنیا و آخرت است باید تمام سعی و کوشش خود را مصروف در تحصیل علم کند و تحصیل علم هیچوقت دیر نمیشود یعنی در هر وقت از عمر ولو 50 ساله باشد مشغول شود دیر نشده است فقط تصمیم مردانه میخواهد و استمداد از خداوند متعال و اهلبیت اطهار مخصوصاً حضرت سیدالشهدا (ع). دوستی و به آن بزرگواران متوسل شدن. بنابراین سید صحیحالنسب آقای آسید مرتضی مرتضوی که از حیث شجاعت و اصالت و نجابت ممتاز است باید کاملاً از نصایح فوق استفاده نموده و یک آن از تحصیل علم کوتاهی نفرمایند و عمر خود را بیهوده صرف این کار و آن کار نکند. خدا به ما و ایشان توفیق علم و عمل عنایت فرماید.
الاحقر ـ عباسعلی اسلامی
بسمالله الرحمن الرحیم
یگانه راهی که میتوان جامعه را منقلب کرد و به راه فساد یا صلاح کشاند همانا تعلیم و تربیت جوانان و اطفال از طریق فرهنگ است. این چند سطر به عنوان یادگار به پیشگاه محترم واعظ شهیر توانا آقای بکائی تقدیم، امیدوارم بعد از نجات از زندان موقت شهربانی در سرتاسر آذربایجان مدارس جامعه تعلیمات اسلامی را تأسیس فرمایند.
الاحقر ـ عباسعلی اسلامی
ماه صفر 1384
--------------------------------------------------------------------------------
[1]. اصول کافی، ج 2، ص 163.
[2]. من لا یحضرهالفقیه، ج 4، ص 394.
[3]. سوره اعراف، آیه 43.
[4]. سوره آلعمران، آیه 133.
[5]. سوره مجادله، آیه 11.
[6]. دیوان امام علی (ع)، ص 69.
یادداشتهای زندان ، صص 107 - 113
تعداد بازدید: 7108
آرشیو خاطرات
جدیدترین مطالب
پربازدیدها
