جعفر گلشن روغنی
11 مهر 1397
در پی انتشار اعلامیه تند و شدیداللحن آیتالله سیدمحمدصادق حسینی روحانی علیه دولت و حکومت پهلوی و انتخابات مجلس این حکومت، رئیس دفتر مخصوص محمدرضا پهلوی در نامهای «به کلی محرمانه و فوری» در 11 مهر 1342 به سرلشکر حسن پاکروان، ریاست ساواک، اعتراض پهلوی دوم را نسبت به انتشار این اعلامیه ابراز کرد و از قول وی اظهار نمود که: «چطور مواظبت نشده و چنین ورقهای انتشار یافته است». او در ادامه نامه خواست که موضوع را تعقیب کرده، نتیجه تحقیقات و اقدامات را اعلام نمایند تا به عرض شاه برسد.[1] در پیوست این نامه، یک برگ اعلامیه چاپی آیتالله روحانی نیز منضم شده بود که با این عبارات آغاز شده است: «دنیا بداند وقیحانهترین و ظالمانهترین و ننگینترین و قلابیترین انتخابات دولتی و ضد ملی و ضددینی تاریخ در ایران جریان دارد، ما صدای استغاثه خود را از زیر زنجیر استبداد سیاه و استعمار نوع جدید، به گوش جهانیان و مدعیان طرفداری حقوق بشر میرسانیم. جنایات هولناکی در منطقه وسیعی از خاورمیانه به نام ایران به سعی و تلاش عمال نشاندار استعمار و دژخیمان قرن در دست اجرا و انجام است. در محیط وحشت و ترور، در فضای خفقانآور آکنده از دود باروت، در ساحل دریاچه خون شهیدان 15 خرداد، در دامن تپههای اجساد کشتگان بیگناه، در حالیکه حکومت پلیسی و سرنیزه نظامی دمار از روزگار مردم میکشد، در حالیکه فریاد استغاثه خواهران زندانی مظلوم زیر شلاق و زجر و شکنجه گوشها را میخراشد و اعصاب را متشنج میکند، در چنین قبرستانی هیئت حاکمه مجرم در مقابل 42 میلیون چشم بهتزده، بدون شرم و حیا خیمهشب بازی انتخابات آزاد و بیمزاحم را با کارگردانی سازمان امنیت نمایش میدهد». سپس با اشاره به فشارهای متعدد مقامات برای رأی دادن کارگران و کارمندان افزود: «چنین انتخاباتی در دوران قدرت نازیسم هم سابقه نداشته... هیچ باشرفی چنین انتخابات مفتضحی را صحه نخواهد گذاشت و هیچ باوجدانی با چنین تبهکاران فاسد و غاصبی همکاری نخواهد نمود». در ادامه نیز با عباراتی تند اضافه کرد: «آهای ای مدعیان بشر دوستی جهان، ملت مسلمان ایران زیر ضربات چکمههای عمال خون آشام استبداد، قصابان فاجعه 15 خرداد دست و پا میزند و در چنین شرایط رقتباری به مبارزات قهرمانانه خود ادامه میدهد». سپس افزود: «اختناق به حدیست که حتی مراجع عالیقدر تقلید و رهبران بزرگ دینی که مصونیت قانونی دارند در منازل خصوصی در محاصره پلیس و از داخل و خارج به وسیله مأموران سازمان امنیت شدیداً کنترل میشوند و حضرت آیتالله خمینی و آیتالله قمی و آیتالله محلاتی هم هنوز آزاد نشده بلکه از زندان نظامی به خانهای منتقل شده و کسی هم حق ملاقات با آنها را ندارد». او در ادامه با ذکر موارد بیشتر از خفقان حاکم بر جامعه، مینویسد: «این انقلاب سفید نبود این کودتای سیاه است علیه دین و مشروطیت و این مجلس مأموریت دارد سرپوشی روی این کودتای سیاه بگذارد». او در پایان به هیئت حاکمه پهلوی به عنوان منشأ فساد در ایران توجه کرد و ریشه همه تقلبها را آن شمرد و افزود: «هیئت حاکمه چنان ضربتی به اخلاقیات و معنویات این کشور وارد کرده که نیروهای مهاجم در طول تاریخ وارد نکردهاند».[2]
[1]. قیام پانزده خرداد به روایت اسناد ساواک، ج4(دوران حصر)، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات، 1380ش، ص132.
[2]. همان، ج4، ص133 ـ 137.
تعداد بازدید: 940