06 آذر 1401
6 آذر 1342 آیتالله طالقانی که در زندان به سر میبرد، به نامه آیتالله محمدهادی میلانی - مورخ 8 آبان - چنین پاسخ داد:
«... راستی رفتار هیئت حاکمه که به نام اسلام و سرمایههای مسلمانان حکومت میکنند با مردم مسلمانی که جز بیان اصول و فروع اسلام و خدمت به مردم هدفی ندارند مورد تعجب است.... دادستان خود را نماینده مردم مسلمان مینمایاند ولی با همه درخواستها و اعتراضات جریان محکمه را در معرض قضاوت مردم قرار نمیدهند و جز عده محدودی را به این اطاق دربسته راه نمیدهند. چنان که وکلای شریف، وضع محکمه و پرونده را بررسی کردند با هیچ توجیهی با قوانین خود ساخته هیئت حاکمه تطبیق نمینماید. امروز و فردا دوره اول محکمه به آخر میرسد. معلوم نیست چه تصمیمی دارند؟ به هر حال به هر چه پیش آید راضی هستیم، اگر خداوند منان و اولیاء کرامش راضی باشند، از خداوند شب و روز در این گوشه زندان میطلبیم که رنجها و مجاهدات آن حضرت و دیگر علمای بزرگوار را مقدمه سعادت ملت و ذخیره آخرت و موجب تقرب به اولیاء قرار دهد. با شجاعت و صراحت و دقتی که وکلاء مدافع، انجام وظیفه محوله را انجام دادهاند به مورد است که مورد تشویق قرار گیرند.... چندی است که جوانان مسلمان زندانی را در حقیقت به جرم مسلمانی، فرد فرد آنها را به دادگاههای مخصوص میبرند، و به زندانهای طولانی محکوم میکنند. خداوند به فضل و عنایت و رحمت خود همه را نجات دهد و درهای رحمت و فرج به روی مسلمانان بگشاید. این چند کلمه مستعجلاً به عرض مبارک رسید، تا در فرصت بیشتر عرایض مفصل خواهم عرض نمود.»[1]
آیتالله میلانی پس از دریافت نامه، برای قدردانی و تشویق وکلای مدافع سرانِ محبوس نهضت آزادی نامهای به شرح زیر نوشته، ارسال کرد:
«آقایان محترم، وکلای شریف حضرات آقایانِ رجالِ معتمدِ دین و ملت... با آنکه همان دست که شریفترین مفاخر ملی را به زندان کشیده نمیگذارد حقایقی را که وکلای شریف بیان میکنند منتشر شود، ولی گاه و بیگاه بر مجملی مفصل مطلع میگردم و تقدیر مینمایم و دعا میکنم. مسلماً آقایان توجه دارید در حقیقت محاکمه موجود، محاکمه طرفداران اسلام و قرآن است و واقعهای است که در تاریخ ملل و اقوام به ندرت نظیر آن را میتوان یافت. البته آقایان وظیفه بسیار سنگینی را به عهده گرفتهاند که دفاع از حریم انسانیت و اسلامیت جامعه ملت است. دفاع از شرف و تقوی و فضیلت است. گرچه فکر میکنم تبرئه این عناصر با شرافت در این محاکمه با مدافعات آقایان خیلی بستگی نداشته و فقط به شرافت و حس انسانیت حکمدهندگان مربوط است، ولی در آنجا که پای هدفهای مقدس دینی و اجتماعی در بین است باید حقایق را روشن ساخت تا سند ایمان و اخلاق آیندگان باشد. به هر حال چشم بیست و دو ملیون جمعیت مسلمان این مملکت بلکه عموم مسلمین و عموم انسانهای با شرافت در اقطار جهان به زبان و دهان شما دوخته است تا چگونه از شرف دین و ملت اسلام دفاع کنید...»[2]
پینوشتها:
[1]. مرکز بررسی اسناد تاریخی، آیتالله العظمی سیدمحمدهادی میلانی به روایت اسناد ساواک، ج 1، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات، 1380، ص 444.
[2]. مرکز اسناد انقلاب اسلامی، اسناد انقلاب اسلامی، ج 1، تهران، سازمان تبلیغات اسلامی، 1369، ص 175.
تعداد بازدید: 510