نهضت امام خمینی
ریختن هیزم در آتش اختلافات
07 اسفند 1402
ساواک سمنان در گزارشی به ساواک تهران مورخ 7 اسفند 1342 می‌نویسد:
«شب 7 جاری [7 اسفند 1342] اعلامیه‌هایی علیه آیت‌الله شریعتمداری [به] وسیله مأموران شهربانی در شهرستان‌های منطقه استحفاظی پخش گردیده.»[1]
هیچ ضربه و اقدامی بر ضد مخالفین کارآمدتر و مؤثرتر از ضربه از داخل و اختلاف‌افکنی میان آنها نیست. تفرقه و اختلافات داخلی سبب تغییر جهت مبارزه، عامل جنگ فرسایشی درونی، تضعیف و تجزیه نیروها، تسلیم شماری از مبارزین و در نهایت شکست مبارزه است. وحدت نیروها اولین و مهم‌ترین شرط پیروزی و عامل تداوم آن است. بر همین اساس حکومت پهلوی با هدف اجرای شیوه‌های تجربه‌شده دوران استعمار بر آن شد بین مخالفانِ خود تفرقه بیندازد تا آنها را به جای مبارزه با پهلوی به درگیری با یکدیگر مشغول سازد. ساواک برای رسیدن به این هدف، در جذب بعضی روحانیون و جدا کردن آنان از نهضت اسلامی تلاش کرد و سرانجام توانست چند نفر از آنان از جمله آیت‌الله سیدکاظم شریعتمداری را که پس از فوت آیت‌الله العظمی بروجردی به عنوان یکی از مراجع قم شهرت داشت جذب کرده، در مقابل نهضت اسلامی و رهبری آن - امام خمینی - قرار دهد. هرچند اسنادی از تاریخ آغاز همکاری حکومت و آیت‌الله شریعتمداری در دست نیست ولی اسناد فراوانی دال بر ارتباط و همکاری وی با ساواک و دربار بین سال‌های 1342 تا 1357 وجود دارد که نشان می‌دهد شریعتمداری از اوایل 1342 مخالف نهضت اسلامی به رهبری امام خمینی و اقداماتش بود.[2]
گزارش ساواک سمنان نمونه‌ای از این نوع اقدامات حکومت پهلوی در برافروختن آتش اختلاف میان مراجع با هدف ضربه زدن به نهضت اسلامی است.
پی‌نوشت‌ها:
[1]. انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استان سمنان، ج 1، 1398، ص 26.
[2]. منصوری، جواد، تاریخ قیام پانزده خرداد به روایت اسناد، ج 1، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1377، ص 581 – 582.
تعداد بازدید: 208
آرشیو نهضت امام خمینی
جدیدترین مطالب
پربازدیدها
