امام خمینی(ره) شانزدهم اردیبهشت 1342 در جواب تلگراف علما و فقهای همدان که مبنی بر اظهار تاسف و تاثر از فاجعه فیضیه بود، نوشتند که اگر مسلمین غفلت کنند، حکومت پهلوی و عمال اجنبی از احکام ضروری اسلام تجاوز کرده به اساس اسلام ضربه خواهد زد. متن پیام ایشان چنین است:
اولین و مهمترین فصل خونین مبارزه، در عاشورای 15 خرداد رقم خورد. در 15 خرداد 42 مقابله با گلوله و تفنگ و مسلسل شاه نبود که اگر تنها این بود مقابله را آسان مینمود بلکه علاوه بر آن از داخل جبهه خودی گلوله حیله و مقدس مآبی و تحجر بود؛ گلوله زخم زبان و نفاق و دورویی بود که هزار بار بیشتر از باروت و سرب، جگر و جان را میسوخت و میدرید.
امام خمینی(ره) 25 فروردین 1343 درباره اوضاع مبهم سیاسی جهان و منطقه گفتند: «فعلا تنها هدف من ایجاد اتحاد بین تمام طبقات روحانیون است تا بتوانم تصمیم جدیتری بگیرم.» متن سخنان ایشان چنین است:
امام خمینی(ره) در آذر ماه 1341در پاسخ به استفتاء اصناف و بازرگانان شهر قم در مورد مصاحبه اسدالله علم، نخستوزیر وقت، نامهای نوشتند. متن استفتاء اصناف و بازرگانان شهر قم و پاسخ ایشان چنین است:
وقتى مردم وارد میدان میشوند و پشتوانه یک نهضت، احساسات مردم، اندیشه مردم و حضور مردم میشود، آن نهضت قابل ادامه است و پیروزى براى آن نهضت رقم میخورد؛ حادثه پانزده خرداد این مطلب را نشان داد.
امام خمینی(ره) در بعدازظهر یازدهم آذر 1341 در مسجد اعظم قم و در جمع علما، فضلا، طلاب و اهالى قم درباره شرایط اسفبار سیاسى- اجتماعى، خدمات و مبارزات روحانیت شیعه و همچنین سیاستهای ضد دینی حکومت پهلوی سخنرانی کردند که متن آن چنین است:
امام خمینی(ره) چهارم آبان 1343 در پیامی به علما، روحانیون و اقشار ملت مسلمان ایران، مخالفت خود را با لایحه کاپیتولاسیون اعلام کرده و از عموم مردم خواستند تا در مخالفت با آن با یکدیگر متفق شده، علیه آن قیام نمایند. متن پیام ایشان چنین است: